آلما شبکه ارائه دهنده کابل لگراند
اتاق‌های مخابرات (TR) و اتاق‌های تجهیزات (ER) اتاق‌های فنی هستند، یعنی مناطقی طراحی شده‌اند که حاوی تجهیزات و دستگاه‌های کابل‌کشی ساختاریافته باشند. تفاوت بین TR و ER اساساً با موقعیت های سلسله مراتبی آنها در ساختار کابل کشی مرتبط است. اتاق مخابرات (TR) نقطه ای است که در آن تمام کابل های سیم کشی کف به هم می رسند و کابل های عمودی از آن خارج می شوند. این شامل ساختارهای سخت افزاری برای اتصال (پانل ها، پچ کوردها و غیره)، توزیع کننده کف (FD)، دستگاه های فعال شبکه و موارد دیگر است. مورد نیاز برای مخابرات اتاق تجهیزات (ER) برای خدمت به کل ساختمان یا گروهی از ساختمان ها در نظر گرفته شده است. بنابراین اتاقی است که در آن تمام اتصالات در طرح سلسله مراتبی سیم کشی عمودی ایجاد می شود. این شامل ساختارهای سخت افزاری برای خاتمه و اتصال (BD و CD) و دستگاه های active است. با توجه به موقعیت “سلسله مراتبی” اتاق تجهیزات (ER) و پیچیدگی، هزینه ها و ماهیت حیاتی همه دستگاه های موجود در آن، یک پروژه ER باید الزامات بسیار سختگیرانه را برآورده کند و با قوانین بسیار سختگیرانه مطابقت داشته باشد. کلیه کابل های شبکه لگراند و فیبرهای نوری لگراند برای این ساختار کابل کشی عمودی بر اساس استاندارد TIA568 می باشد.
عملکرد کابل کشی و کابل های شبکه لگراند
بررسی کلاس ها و دسته های کابل ها
حال بیایید نگاهی به مشکل سطوح عملکرد بیاندازیم. یعنی مطابقت تکنولوژیکی با عملکرد مورد نظر کابل کشی! وظیفه هر ساختار کابل کشی انتقال داده های کدگذاری شده بر اساس یک پروتکل معین است. نیاز به تبادل سریعتر داده ها، ارتقای پروتکل ها را ضروری می کند. اگر فقط به پروتکل‌های اترنت (پرکاربردترین پروتکل‌ها) نگاه کنیم، مشاهده می‌شود که در حالی که سرعت انتقال اولین سیستم‌های سیم‌کشی 10 مگابیت بر ثانیه بود، عملکرد شبکه امروزی اکنون هزار برابر سریعتر و در حدود 40 گیگابیت بر ثانیه است. در بخش های بعدی پارامترهای ضروری برای تعریف سطوح عملکرد را شرح خواهیم داد.
پهنای باند کابل شبکه لگراند
هنگام توصیف عملکرد یک سیستم سیم کشی، صرف نظر از فناوری مورد استفاده برای انتقال داده، چه مسی باشد یا یک سیستم بی سیم، همیشه به پهنای باند آن اشاره می شود که بر حسب هرتز بیان می شود (مضربی های آن، مگاهرتز و گیگاهرتز). پهنای باند نشان دهنده محدوده فرکانسی است که سیستم در آن کار می کند. یک سری از پارامترهای الکتریکی در این محدوده تعریف شده است، با محدودیت های خاص ارائه شده در استانداردهای مرجع (به عنوان مثال: سری EN 50173). عملکرد یک سیستم کابل کشی را می توان بر اساس تقسیم بندی به کلاس ها (طبق استانداردهای ISO/IEC، CENELEC و CEI) یا دسته ها (استاندارد TIA/ EIA) بیان کرد. دسته بندی پارامتری است که ویژگی های هر جزء در سیستم سیم کشی را مشخص می کند. این کلاس سطوح عملکرد مورد انتظار سیستم را پس از کابل کشی تمام اجزاء مشخص می کند. کلاس با استفاده از آزمون ها و تست ها بررسی می شود. این تست ها باید در دو سطح انجام شود:
بر روی لینکها links: قسمت افقی ثابت سیستم کابل کشی. بخشی از پچ پنل تا کیستون در ایستگاه کاری!
بر روی کانال Channel: بخشی که و همچنین پیوند، شامل پچ کورد (بین پچ پنل) و اتصال به دستگاه جانبی در ایستگاه کاری است!
