امروزه نصب کابل شبکه در فضای باز به امری رایج تبدیل شده است، بهویژه با توجه به افزایش استفاده از نقاط دسترسی Wi-Fi و دوربینهای نظارتی IP. آیا نیاز دارید که دو ساختمان را با کابل شبکه به هم متصل کنید تا شبکه خود را بدون تکیه بر Wi-Fi گسترش دهید؟ بههرحال، مهمترین نکته این است که کابل به شرایط محیطی بیرون معرض خواهد بود و برای طول عمر مطلوب آن باید نوع مناسب را انتخاب کنید.
انواع پوششهای کابل مناسب برای فضای باز و دفن مستقیم
کابلهای شبکه معمولاً از PVC پلیوینیل کلراید برای ساخت پوشش خود استفاده میکنند، که با توجه به محل نصب کابل دارای انواع مختلفی از رتبههای آتشسوزی است. این رتبهها با CM و حروف دیگری همراه هستند که میزان مقاومت در برابر آتش را نشان میدهند، مانند CM/G برای استفاده عمومی داخلیCMR برای نصب در ساختمانهای مرتفعو CMP برای مناطق دارای جریان هوای زیاد، هیچیک از این نوع کابلها برای استفاده در فضای باز مناسب نیستند زیرا تابش UV و رطوبت به سرعت پوشش کابل را خراب میکند.
برای نصب در فضای باز، باید از کابلهایی با پوشش LLDPE پلیاتیلن با چگالی پایین خطییا HDPE پلیاتیلن با چگالی بالااستفاده کنید. این پوششها بهخوبی در برابر UV و رطوبت مقاوم هستند و برای استفاده در زیر زمین و بالای زمین مناسباند. کابلهای فضای باز ممکن است با علامت CMX برای استفاده در محیطهای مسکونی مشخص شده باشند که برای نصب در فضاهای مسکونی ممکن است قابل قبول باشند، اما این ویژگی برای نصبهای تجاری کافی نیست.
قوانین ایمنی آتشسوزی در محیطهای تجاری و مسکونی
در ایالات متحده، قوانین محلی ساختمان ممکن است شامل کدهای آتشسوزی باشند که باید به آنها توجه کرد. این کدها بهطور خاص نحوه استفاده از کابلهای شبکه فضای باز و CMX را در شرایط مختلف مشخص میکنند. در محیطهای تجاری، طبق کد NEC/NFPA 70، استفاده از کابلهای OSP خارج از ساختارو CMX در داخل ساختمان مجاز نیست مگر در شرایط خاص که کابل از طریق دیوار خارجی وارد ساختمان شده و نباید بیشتر از 50 فوت در داخل ساختمان ادامه یابد یا باید به نوع پوشش مناسب داخلی منتقل شود.
در محیطهای مسکونی، قوانین پیچیدهتری وجود دارد. اگر کابل شبکه بدون علامت باشد، باید قوانین مشابه با محیطهای تجاری را دنبال کنید. اگر کابل علامت CMX داشته باشد، میتواند برای استفاده داخلی در ساختمانهای تکخانواری و دوخانواری مناسب باشد، به شرطی که قطر آن بیشتر از 0.25 اینچ نباشد.
برنامهریزی برای نصب کابل در فضای باز
قبل از شروع نصب، برنامهریزی صحیح برای مسیر کابلکشی ضروری است. چهار روش اصلی برای نصب کابل شبکه در فضای باز وجود دارد:
دفن مستقیم: نصب کابل بهطور مستقیم در زمین بدون استفاده از لوله.
دفن داخل لوله: کابل درون لولهای دفن میشود که از آن در برابر آسیبهای محیطی محافظت میکند.
بالای زمین، معلق بین دو یا چند سازه: کابل بهطور معلق بین سازهها نصب میشود.
بالای زمین، متصل به همان سازه: کابل بهطور مستقیم به سازهای که در آن نصب شده است، متصل میشود.
برای هر روش، لازم است طول کابل را با دقت اندازهگیری کنید. استفاده از چرخ اندازهگیری بسیار مفید است. به یاد داشته باشید که برای هر پیچ و خم در مسیر، یک متر به طول کابل اضافه کنید و برای پایان هر مسیر نیز دو متر به آن اضافه کنید تا از مشکلات احتمالی در پایان کار جلوگیری کنید.
انتخاب کابل شبکه برای فضای باز
پس از مشخص کردن طول و روش نصب کابل، باید نوع کابل را با توجه به محیط بیرون و نیازهای شبکه انتخاب کنید. بسته به میزان تداخل الکترومغناطیسی (EMI) یا رادیویی (RFI) و سرعت شبکه، انواع مختلف کابلهای شبکه برای استفاده در فضای باز و دفن مستقیم وجود دارند.
کابلهای شیلد دار: برای محیطهای با تداخل شدید الکترومغناطیسی مناسب هستند.
کابلهای غیر شیلد دار: برای محیطهای کمتر در معرض تداخل مناسب هستند و معمولاً هزینه کمتری دارند.
نیاز به کابل شبکه شیلد دار برای فضای باز
استفاده از کابلهای شیلد دار میتواند به کاهش تداخل الکترومغناطیسی و رادیویی کمک کند، بهویژه در محیطهای صنعتی یا مناطق با تداخل شدید. این نوع کابلها دارای لایههای اضافی محافظتی هستند که به کاهش اختلالات کمک میکنند و میتوانند عمر کابل را افزایش دهند.
کاهش حلقههای زمین و ESD شدید رعد و برق
در محیطهای بیرون، خطراتی مانند رعد و برق و تداخل الکترومغناطیسی وجود دارد که ممکن است به کابلها آسیب برساند. استفاده از سیستمهای محافظتی مانند لایههای شیلد و اتصال مناسب به زمین میتواند به کاهش این خطرات کمک کند. استفاده از کابلهای با کیفیت بالا که دارای محافظت مناسب در برابر ESD تخلیه الکترواستاتیک هستند، ضروری است.
چه زمانی کابل فیبر نوری گزینه بهتری است؟
کابلهای فیبر نوری ممکن است در شرایط خاص گزینه بهتری باشند، بهویژه برای مسافتهای طولانی یا محیطهایی با تداخل شدید. فیبر نوری نسبت به کابلهای شبکه دارای مزایای زیادی از جمله سرعت بالا و عدم تداخل الکترومغناطیسی است. برای اتصال بین ساختمانها یا در محیطهایی با تداخل زیاد، کابلهای فیبر نوری میتوانند انتخاب مناسبی باشند.
روشهای اصلی نصب کابل شبکه در فضای باز
نصب کابل در لوله:
مزایا: محافظت در برابر آسیبهای محیطی و امکان تعویض کابل در آینده.
معایب: هزینه اضافی برای لوله و دشواری در نصب.
نکات: اطمینان حاصل کنید که لولهها بهخوبی آببندی شده و از ورود آب جلوگیری شود.
نصب دفنی مستقیم:
مزایا: هزینه کمتر و نصب سادهتر.
معایب: نیاز به محافظت در برابر آسیبهای فیزیکی و رطوبت.
نکات: استفاده از کابلهای با پوشش مناسب و بررسی محیط برای اجتناب از خطرات احتمالی.
نصب معلق در هوا:
مزایا: دسترسی آسانتر برای تعمیر و نگهداری.
معایب: آسیبپذیری در برابر شرایط جوی و آسیبهای فیزیکی.
نکات: استفاده از ابزارهای مناسب برای نصب و ثابت نگهداشتن کابل.
نصب به سازه:
مزایا: نصب ساده و در دسترس بودن.
معایب: ممکن است به ظاهر سازه آسیب برساند.
نکات: استفاده از بستهای مناسب و اطمینان از اتصال محکم کابل به سازه.
با رعایت نکات ذکر شده و انتخاب صحیح کابل و روش نصب، میتوانید از طول عمر بالا و عملکرد مطلوب کابل شبکه در فضای باز اطمینان حاصل کنید.
